A.C.E Teşekkür Konseri; Jun'un Hikayesi

''Korkmayın ve kendinize meydan okuyun!''

TEŞEKKÜR KONSERİ JUNHEE NİN KONUŞMASI

Kitabın adı <Özgüven Dersi>, bazılarınız bu kitabı biliyorsunuzdur. (Sehyoon:Rüzgar esiyoor~~). Şimdi birazını okuyacağım: “Bu dünyada ‘doğru karar’ diye bir şey yoktur. Hangi kararı verirseniz verin, kimse bu kararın ileride sizin pişman olmanıza neden olacağını ya da sizi mutlu edeceğini bilemez. Hayatınızın en doğru kararını verdiğinizi düşünebilirsiniz ama belki ilerde pişman olacaksınız, veya çok ani bir karar verip çok iyi olaylar ile karşılaşabilirsiniz. Sadece tanrı sonuçları önceden bilir. Bilirsiniz, ne kadar düşünürseniz düşünün, doğru bir yanıt yoktur ve her şey kararı verene bağlıdır. Önemli olan verdiğiniz karardan çok, bu kararı verdikten sonra yapacaklarınızdır.”Bu sözler bana gerçekten çok yardım etti. Küçükken bunun hakkında bir fikrim yoktu, ama yakın zamanda bu kitabı okudum ve bana gelecekte ne yapacağım konusunda çok destek oldu.

Eğer hayallerimizden bahsediyorsanız, dürüstçe söylüyorum ki hepimiz aynıyız. Hayatta her zaman endişeler ve seçimler vardır. ‘Yemek yesem mi yemesem mi?’ ‘A.C.E in albümünü alsam mı almasam mı?’ (Choice: TABİKİ~) ‘akşam yemeğinde tavuk yesem mi yemesem mi?’ (Byeongkwan: TABİKİ TAVUK!) ya da ‘bu sabah egzersiz yapmaya gitsem mi gitmesem mi?’ Bunlar benim için de aynı. Bu şarkıcı olmaya ilk karar verdiğimde oldu, 18 yaşındayken..  Aileme müzik ile uğraşmak istediğimi söyledim ama çok kesin bir şekilde karşı çıktılar, özellikle babam. Babam bir restoran yönetiyor, restoranı bana miras bırakacağını ve restoran işini üstlenmemi istediğini pek çok kez söyledi. Ama müzik yapmayı çok istiyordum. Ne kadar istesem ve babamı ikna etmeye çalışsam da izin vermedi.

Ben vereceğim karar hakkında düşünürken babam bana “Gerçekten benim sözümü dinlersen ve restoranı devralırsan; mantık çerçevesinde, aç kalmayacaksın ve kendi yaşındaki insanlardan çok daha fazla para kazanabilirsin. Özgür ve rahat bir yaşam sürdürebilirsin.” dedi. Bu söylediklerinin yanlış olduğunu düşünmüyorum ve o zaman da haklı olabileceğini düşündüm. Ama çok fazla düşündüm ve vardığım sonuç buydu: ”Eğer sözünü dinlersem ve hayatımı senin istediğin yönde sürdürürsem kesinlikle mutlu bir şekilde yaşayabilirim, ama böyle olmazsa ne yaparsın? Eğer o şekilde yaşamaya devam ettikçe bu beni mutlu etmezse ve bunun için seni suçlamaya başlarsam ne yaparsın?”. 18 yaşındaki ben bu düşünceleri ona anlattım ve babam ondan sonra bir şey söyleyemedi. Bu kararımı verdikten sonra bile daha yapmam gereken çok fazla seçim, vermem gereken karar vardı ve aslında 7 yılımı stajyer olarak geçirdim. Bu zamanlardan sonra A.C.E üyeleri ile ve çok saygı duyduğum CEO muz ile tanıştım, sonunda çıkış yapabildim, çok sevdiğim çalışanlarımız ile karşılaştım ve her şeyden öte, en çok sevdiğim Choice ile tanıştım.

O zamanlar geçmişte kaldı ama gerçekten o kadar zordu ki ölebilirdim. “ Neden bunu yapmak zorundayım?” Bunu onlarca kez düşündüm. Ama sonunda bunun benim için çok iyi bir şey olduğunu düşünüyorum, şu anda bile. Doğru bir karar verdiğim için değil, bence bu kararım için çok çalıştığım için. Bu yüzden size bundan bahsetmek istedim, yapmanız gereken şeyleri düşünün. Yapmalı mısınız? Yapmamalı mısınız? Söylemek istediğim şey aslında ne yapacağınızı düşünürken lütfen kalbinizin sesini dinleyin. Eğer verdiğiniz kararların sorumluluklarını alabileceğinizi düşünüyorsanız tereddüt etmeyin. Ayrıca size iyi şans getirebilecek olaylar bile olsa talihsizliklere dönüşebilirler, ama yine de zorlu kararları almak hiçbir şeyi yapmamaktan daha iyidir çünkü sonuçlar beklediğinizden farklı bile olsa kendinizdeki gelişmeleri görebilirsiniz, bu benim yaptığım şeydi. Tabi ki benim yaptıklarımın aynılarını yapmak zorunda değilsiniz, ben sadece hayalime nasıl ulaştığımı anlatıyorum. Benim yaşıma yakın ve benzer endişeler barındıran kişiler olduğunu düşünüyorum, bu yüzden bunu sizinle paylaşmam gerektiğini düşündüm. Korkmayın ve kendinize meydan okuyun!

ACE TURKEY EKİBİ